|
نسیم خدایی - فیروزجاه 
| ||
|
چقدر خداوند مهربانی داریم تمام وجود و هستیمان از آن خداست هیچ متاعی را نمی‌توان گفت که از آن من است تمام بدنمان متعلق به خداست باید برای او کار کرد اما چه کنیم که... بعضی وقت‌ها کار برای خدا را فراموش می‌کنیم نه! فراموش نمی‌شود.. می‌گوییم دوست دارم که چنین کنم... اگر شما پولی به کسی بدهید تا برای شما خرید کند اما شخص برای دیگری وسیله‌ای بخرد وجدانا ناراحت نمی‌شوید... من که باشم ناراحت می‌شوم که هیچ! دیگر به او چیزی نمی‌دهم تا... اما! اما! ... این خدای مهربان تمام نعمت را به ما داده اما برای دیگران مصرف می‌کنیم... چه جوابی می‌توانیم به خدا بدهیم. با این ویژگی ما باز هم اگر به سوی خدا بروی خدا این صفت را دارد که: «... یَا مَنْ یَجْتَبِی صَغِیرَ مَا یُتْحَفُ بِهِ، وَ یَشْکُرُ یَسِیرَ مَا یُعْمَلُ لَهُ. وَ یَا مَنْ یَشْکُرُ عَلَى الْقَلِیلِ وَ یُجَازِی بِالْجَلِیلِ وَ یَا مَنْ یَدْنُو إِلَى مَنْ دَنَا مِنْهُ. وَ یَا مَنْ یَدْعُو إِلَى نَفْسِهِ مَنْ أَدْبَرَ عَنْهُ ...» ترجمه: اى خداوندى که واپس نمىزنى ارمغانى را که به پیشگاهت آرند، هر چند خرد و بىمقدار باشد، و هیچ کارى را بىاجر نمىگذارى، هر چند ناچیز باشد. اى خداوندى که اندک عملى را مىپذیرى و بر آن پاداش بزرگ مىدهى. اى خداوندى که نزدیک مىشوى به هر کس که به تو نزدیک گردد. اى خداوندى که به نزد خود فرا مىخوانى آن کس را که از تو روى گردانیده است. صحیفه سجادیه: دعای 46 [ جمعه 93/3/30 ] [ فیروزجایی ]
[ نجوا () ]
|
درباره وبلاگ  | |