... چه پدری در خانه داشتم. به یادم هست وقتی که فرزندم دامن رسول خدا را ادراری کرد می‌خواستند او را ببرند پدرم می‌فرمود او را از من نرنجانید دامن من با آب پاک می‌شود اما رنجش او قابل پاک شدن نیست.

بابا!

ادامه مطلب...

آتشِ در مزد رسالت

پیامبر در سرزمین شورزاری شروع به کار کرد که باید خاک دل عوض می‌شد تا بتوان از پاشیدن بذر اسلام منتظر نتیجه بود. پیامبر رحمت با زحمت فراوان توانست قدری از این خاک‌روبه‌های دل را کنار بزند و آن هدف مقدسش را با آنها همراه کند.

ادامه مطلب...

یلدای ما (گرچه بر سر این باید بحث کرد) با اربعین و برگشت اسرا شد به یاد اسرای کربلا اربعین را پاس بداریم.

امشب بنا به روایتی شهادت امام حسن علیه السلام می‌باشد گرچه ولادت امام کاظم علیه السلام نیز نقل شده اما سیره بزرگان در جمع بین ولادت و شهادت، شهادت را مقدم دانسته‌اند.

این مصیبت را به همه دلدادگان اهل بیت تسلیت عرض می‌کنم 

اللَّهُمَّ أَحْیِنِی عَلَى مَا أَحْیَیْتَ‏ عَلَیْهِ عَلِیَ‏بْنَ‏أَبِی‏طَالِبٍ‏

 وَ أَمِتْنِی عَلَى‏ مَا مَاتَ عَلَیْهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلَام‏

شهادت امام سجاد علیه السلام بر نقلی روز دوازدهم محرم و در نقل دیگر روز بیست و پنجم همین ماه عزا است. با حدیثی از امام صادق علیه السلام متوسل به امام سید الساجدین می‌شویم.

عن الصّادق علیه السلام:

‏ «بَکَى عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عِشْرِینَ سَنَةً وَ مَا وُضِعَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَعَامٌ إِلَّا بَکَى حَتَّى قَالَ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّی‏أَخَافُ أَنْ‏ تَکُونَ مِنَ الْهالِکِینَ قالَ إِنَّما أَشْکُوا بَثِّی وَ حُزْنِی إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ‏ إِنِّی لَمْ أَذْکُرْ مَصْرَعَ بَنِی فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِی الْعَبْرَةُ وَ فِی رِوَایَةٍ أَ مَا آنَ لِحُزْنِکَ أَنْ یَنْقَضِیَ فَقَالَ لَهُ وَیْحَکَ إِنَّ یَعْقُوبَ النَّبِیَّ کَانَ لَهُ اثْنَا عَشَرَ ابْناً فَغَیَّبَ اللَّهُ وَاحِداً مِنْهُمْ فَ ابْیَضَّتْ عَیْناهُ‏ مِنْ کَثْرَةِ بُکَائِهِ عَلَیْهِ وَ احْدَوْدَبَ‏  ظَهْرُهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَانَ‏ ابْنُهُ‏ حَیّاً فِی الدُّنْیَا وَ أَنَا نَظَرْتُ إِلَى أَبِی‏ وَ أَخِی وَ عَمِّی وَ سَبْعَةَ عَشَرَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی مَقْتُولِینَ حَوْلِی فَکَیْفَ یَنْقَضِی حُزْنِی‏ّّ؛

امام سجاد علیه السلام بالای بیست سال گریه کرد و هر غذایی که در مقابلش قرار می‌دادند اشک می‌ریخت. یکی از موالیان به حضرت از زیادی گریه و زاری گلایه کرد که شما با این کار از بین می‌روید که حضرت در جواب فرمودند: آیا شنیده‏اى که یعقوب‏ پیغمبر، داراى دوازده پسر بود، یکى از ایشان ناپدید شد، موى سرش از حزن و اندوه سفید، و کمرش خم گردید، و چشمانش از گریه نابینا شد. در صورتى که فرزندش‏ یوسف، زنده بود؟ ولى من به چشم خود دیدم، پدر و برادرانم، و هفده نفر از اهل بیت خود را کشته و به خون آغشته بر روى خاک. پس چگونه حزن و اندوه من برطرف شود و گریه‏ام تمام گردد؟

مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج‏4 ؛ ص165

                                 معناومفهومهیهاتمنّاالذّلة

امام حسین علیه السلام شعار جاودانه‏ى «هیهاتمنّاالذلّة» را سر داد هدفش این نبود که من نمى‏خواهم ذلیل بشوم،

من نمى‏خواهم تسلیم بشوم. چون اگر هدف این بود پس چرا امام سجّاد علیه السّلام اسیر شد؟ و اتفاقات بعدی رخ داد. اگر قرار بود امام حسین علیه السّلام شخصا در مقابل یزید سر فرود نیاورد که امر مهمّى نبود و این کار را افراد عادى هم انجام مى‏دهند. اشخاصى هستند که داراى طبع بلندى مى‏باشند و نمى‏خواهند در مقابل کسى سر فرود بیاورند و تسلیم او شوند، حاضرند کشته بشوند ولى تسلیم نشوند. مطلب این نیست. خاندان عصمت علیهم السّلام نه این که نمى‏خواستند در مقابل کسى خم نشوند بلکه هدفشان این بود که نمى‏خواستند دین به ذلّت کشیده شود. و اگر بنا بود که خودشان به اسارت بیفتند و به زنجیر کشیده شوند ولى نتیجه‏ى آن به احیاى دین منجر شود حاضر بودند و هر مصیبتى را در این راه تحمّل مى‏کردند، هم‏چنان که امام سجاد علیه السّلام  حاضر شد دست و پاى مبارکش به غل و زنجیر کشیده شود. امام علیه السّلام دید اگر بخواهد دست به شمشیر ببرد و در مقابل آنها بایستد حیات دین و اساس دین به خطر خواهد افتاد. امام علیه السّلام راضى به رضاى الهى و تسلیم امر اوست. هرچه را که به صلاح دین است عمل مى‏کند. براى امام حسین علیه السّلام مصلحت الهى بر این بود که باید در مقابل ظالم زمان و حاکم غاصب فاسد مفسد بایستد و کشته شود. انسان کامل بر طبق مقتضای زمان و مکان تصمیم می‌گیرد و حرکت می‌کند نه احساساتی. انسان کامل در کلام پیامبر به سنبل تشبیه شده است:

امام حسین علیه السّلام همه‏ى هدفش این بود که بفهماند به پیروانش که:

اى‏ پیروان من، شما که این قدر براى من به سر و سینه مى‏زنید، بدانید من براى چه جانم را با خطر مواجه کردم و زن و بچّه‏ام را به اسارت انداختم؛ هدفم جز احیای دین خدا چیز دیگری نبوده است.