خداوند وقتی بشر را خلق کرد به همراه این خلقت برنامه هدایت را به ضمیمه ابلاغ کننده آن فرستاد تا مردم از مسیر راست و مستقیم به هدف برسند.

با از دنیا رفتن ظاهری ابلاغ کننده، این رهبری بر عهده جانشینانی که از طرف خداوند معرفی شده‌اند آمده است. با شهادت این رهبران دین، این هدایت و رهبری به امام عصر و زمان رسیده است.

اگر بخواهیم به برنامه هدایت و مقصود آن دست یابیم و خود را وابسته به این مکتب بدانیم چاره‌ای نیست مگر اینکه به ورودی این مکتب برویم و با سلام و احترام به درون این مکتب راه پیدا کنیم.

 «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بَابَ‏ اللَّهِ‏ الَّذِی‏ لَا یُؤْتَى إِلَّا مِنْهُ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا سَبِیلَ اللَّهِ الَّذِی مَنْ سَلَکَ غَیْرَهُ هَلَک‏؛ سلام بر تو ای دروازه (دین) خدا که جز از طریق آن نمی توان (به سوی خدا) آمد، سلام بر تو ای راه خدا که هر کس غیر آن را رود، هلاک می گردد.»1

 بنابراین، اعتقاد  و علاقه به ولایت ائمه اطهار علیهم السلام و در زمان حاضر، ایمان به امامت و ولایت حضرت مهدی علیه السلام لازمه ایمان هر مومنی است که بدون آن، کسی به جرگه ایمان  و وابستگی به این مکتب وارد نمی‌گردد.

 1. المزار (للشهید الاول) ؛ ؛ ص204